Bij haar afscheid als burgemeester van Maastricht, schreef Annemarie Penn-ter Strake een gedicht. Dit afscheid was voor een aantal vrienden van haar een mooie aanleiding om haar een cadeau te geven, een bronzen plaquette met daarop het gedicht. Deze plaquette zou op een oude keermuur moeten komen in de stad. De plek was al uitgekozen en nog warm van de wang die de oud-burgemeester er tegenaan had gelegd. Maar soms staan er tussen droom en daad wetten en praktische bezwaren.
Het initiatief liep niet zoals gewenst, maar uiteindelijk werd er toch een mooie plek gevonden voor het gedicht in het Theater aan het Vrijthof. Eind goed, al goed.
